Onlangs was ik in Amerika en ontdekte ik een (voor mij) nieuwe snack: zeewier! Ik kende zeewier van sushi, maar als chips… ik was heel benieuwd hoe dat zou smaken!
Luchthavensnack
Ik kocht de zeewierchips op de luchthaven van Las Vegas, in een van de toeristenwinkels. Normaal verwacht ik daar alleen junkfood, dus deze optie verraste me. Het merk (GimmeOrganic) was mij onbekend. Eenmaal thuis ontdekte ik dat het merk zo’n beetje alles van zeewier verkocht.
GimmeOrganic
Annie Chun en Steve Broad zijn gek op zeewier. Ze roosteren het, verwerken het in chips, en het echtpaar werkt samen met kleindochter Mia. Mia is een tiener die de merknaam bedacht. GimMe is een woordspeling (GimMe Organic: geef me organisch) waarbij Gim het Koreaanse woord voor zeewier is. Op de website blijkt ook de hond Sugar bij het team te horen.
Voedingswaarden + organisch?
Allemaal leuk en aardig, maar is het product ook organisch? Ja, blijkt, als ik de verpakking lees. GimMe heeft certificaties van de QAI. Het bedrijf geeft aan dat er geen chemicaliën of perticiden zijn gebruikt tijdens het kweken, oogsten en verwerken van de zeewiersnacks. Het gebruikte zeewier komt uit een beschermd deel van de Gele Zee.
Elke complete verpakking bestaat officieel uit twee porties (elk 25 kcal), maar ik merk dat je zo de hele verpakking leeg eet. Met 50 kcal is dat nog steeds geen probleem. Daarbij zit er per verpakking 4% van je hoeveelheid ijzer en calcium in. Met één portie heb je 15% van je vitamine C binnen, met één verpakking 30%. Alle koolhydraten (2 gram per verpakking) zijn vezels. Je krijgt per verpakking 4 gram vet en 2 gram eiwit binnen. Al met al: gunstig!
De snacks zijn glutenvrij en geschikt voor veganisten. Het originele zeewier wordt alleen geroosterd, gekruid, en dan ingepakt. Wat betreft de zeewierchips zijn er drie varianten: sesam, zeezout en teriyaki. Ik heb alle drie de varianten getest en vond de smaken niet heel ver uit elkaar liggen.
Hoe smaken de zeewierchips?
Het is natuurlijk leuk als een snack gezond is, maar je wilt er ook van genieten. De vraag is dus of de zeewierchips lekker zijn. Mijn dochter van twee vindt van niet. Zelfs vind ik het heerlijk. De nasmaak is wennen (het blijft dan zacht zeewier vlak voor je het doorslikt), maar elk chipje is knapperig en heeft een lekkere, zoute bite. Voor mij smaakt het naar meer. Met weinig smaakverschil tussen de variaties is mijn favoriet uiteindelijk toch de sesam.
Waar te koop?
Op de luchthaven in Las Vegas, vlak bij de verste gates. Ja, ik weet het, dat is niet een plek waar je vaak komt. Online kun je alleen bestellen als je in de Verenigde Staten woont. ‘Dan heb ik toch geen drol aan deze review?’ hoor ik je denken. Misschien nu nog niet, maar hoe groter de bekendheid voor producten als deze, hoe beter het bedrijf internationaal kan groeien. Wie weet hebben we over een jaar ook zeewierchips in de Nederlandse supermarkten liggen. Misschien komt iemand door dit artikel op het briljante idee om zelf zulke chips te maken. En: als je in Amerika bent, kijk eens uit naar deze snack. Je weet nu dat hij bestaat, en dat hij de moeite waard is. Ik weet wel wat ik insla tijdens mijn volgende bezoek! 😉
Geef een reactie