Als driejarige had ik mijn eerste skiles. Het enige wat ik er nog van weet, is dat mijn oma met gespreide armen onder aan een klein heuveltje stond terwijl ik naar beneden zoefde.
We gingen daarna jarenlang niet meer op wintersportvakantie, tot mijn dertiende. Ik heb toen geen ski’s gepakt, maar een snowboard. Wat had ik een spijt…
Mijn eerste snowboarddag
Terwijl mijn ouders vrolijk op twee latten naar beneden sjeesden, stond ik bedremmeld op het oefenheuveltje met mijn snowboard. Ik had geen idee hoe je überhaupt moest staan op zo’n ding, en de lessen begonnen een dag later pas. Om toch iets te doen, ging ik skieën. Na tien jaar niet skiën ging het nog verrassend goed – alhoewel ik mijn ouders maar nooit heb gezegd dat ik niet meer wist hoe ik moest remmen en ik niet expres zo hard die ene heuvel af ging.
Ik baalde intussen als een stekker, want ik had gekozen voor een snowboard. Hoe overleefde ik dat?
Mijn eerste snowboardles
‘Je gaat vallen,’ vertelde de instructeur optimistisch. ‘En veel ook.’ We stonden op toen de instructeur het zei, lieten ons vallen wanneer hij dat instrueerde, en zaten onder de blauwe plekken toen we tussen de middag thee gingen drinken. Mijn zusjes gingen met de skiles al gelijk de hele piste af. Ik keek jaloers naar buiten terwijl ik de smerige thee voor mij niet opdronk.
Nooit meer snowboarden?
‘Nee hoor,’ zei ik vooraf. ‘Ik ga snowboarden. Veel cooler dan skiën.’ Het was mijn eer te na hierop terug te komen, en dus lachte ik vrolijk toen mijn ouders en zusjes vroegen hoe de lessen gingen. Ik zei dat het allemaal wel meeviel met de frustratie en blauwe plekken. Daarom was ik blij dat ik aan het eind van de week op mijn board kon staan en zelfs voorzichtig wat bochten kon maken. Zelfs de dalafdaling deden we (deels remmend), en dat ging goed. Hoera!
Een nieuwe liefde
Het is heel veel jaren later en er is niets wat ik liever doe dan een piste afgaan op mijn snowboard. Verse sneeuw onder mijn board; het gevoel door slagroomwolken heen te glijden; met hoge snelheid de wind in je gezicht voelen… Snowboarden is voor mij de beste work-out, zelfs beter dan hardlopen – en je kunt me er 365 dagen per jaar voor wakker maken.
Ik was al een wintermens. Snowboarden heeft dit gevoel alleen maar versterkt. Zelfs mijn zusjes zijn na jaren overgestapt op snowboarden en geven schoorvoetend toe dat ze het inderdaad leuker vinden dan skiën. Als er iets is wat ik niet meer heb, is spijt. Er is weinig waar ik zo blij mee ben als die week wintersport op mijn dertiende: toen er een nieuwe liefde werd geboren.
Wat punten op een rij voor beginnende snowboarders
- GEEF NIET OP!
- Je bent nooit te oud om te beginnen, getuige de 50+-vader in mijn groep in jaar drie.
- HOUD VOL! Na een paar weken wordt het pas echt leuk.
- Probeer ondanks de blauwe plekken te genieten.
- JE KUNT HET!
- Het is veel leuker dan skiën.
Het uitzicht tijdens het snowboarden is ook best aardig.
Geef een reactie