Een jaar geleden deed ik mee aan de challenge van ikeetsuikervrij.nl. De cursus werd toen gratis aangeboden. Inmiddels moet je ervoor betalen. Is het de moeite waard?
Online cursus Ik eet suikervrij
In 30 dagen suikervrij, beloofde de cursus. Nu ben ik niet zo van suikerloos leven, maar bewuster met suiker omgaan vind ik een goed plan. Ik besloot het daarom een kans te geven.
Elke dag van de cursus kreeg ik een link naar een pagina die ik kon lezen. Dit deed ik braaf, maar ik moest af en toe door de taalfouten heen lezen. Als je iets zo groots presenteert en er doen zoveel mensen aan mee, waarom steek je dan niet even de moeite in een spellingscontrole, vroeg ik me af.
Ik ben iemand die zich dat soort dingen hardop afvraagt, en dus stuurde ik een vriendelijke e-mail waarin ik complimenten gaf over het initiatief om mensen suikerbewust te maken. Daarbij benoemde ik de taalfouten en gaf als tip er iemand naar te laten kijken.
Omgaan met feedback is een kunst
Alhoewel de beheerders van ikeetsuikervrij vast heel goed zijn in suikervrij eten, bleek feedback ter harte nemen nog best lastig.
“We hebben bewust gekozen voor een laagdrempelige schrijfstijl, waardoor het meer spreektaal is.”
Met die logica kunnen we natuurlijk allemaal fonetisch gaan schrijven. Ik ben van mening dat wanneer je een product aanbiedt waar je in gelooft, je dat ook goed wilt presenteren. Dat betekent dus ook dat je aandacht en tijd besteedt aan de taal – en ‘met taalfouten schrijven’ is geen schrijfstijl.
De betaalde versie
Grappig genoeg benoemden de beheerders in diezelfde e-mail dat het niet de bedoeling was om van de cursus een betaalde versie te maken. Ik had al tijden op mijn lijstje staan nog een review te schrijven van de online cursus, dus ik keek op de website of ik een tweede keer mee kon doen om te kijken of de inhoud was verbeterd. Je betaalt nu bijna 25 euro voor de cursus. Dat is vrij fors voor ‘niet de bedoeling om het betaald aan te bieden’.
Ik wilde bijna de cursus downloaden, maar bedacht toen dat ik het risico niet wilde nemen. In plaats daarvan keek ik – op zoek naar verbetering in ‘schrijfstijl’ en nuance – naar enkele recente artikelen van de auteur, die blogt voor voedzo.nl. Deze panieksite is mij vrij bekend (zie ook mijn artikel over de magnetron). De auteurs nemen het niet zo nauw met feiten. Zo wordt er gereageerd op iemand die met feiten komt over de magnetron:
“Gelukkig weet jij precies hoe het zit, dus kun je vol overtuiging de magnetron gebruiken. Hier is ook ruimte voor mensen die hieraan twijfelen (ook aan de andere straling die je noemt idd), ook die mensen mogen ervoor kiezen de magnetron niet te gebruiken. Bedankt voor je begrip dat niet iedereen dezelfde mening deelt.”
Het enige positieve wat ik over dergelijke discussies kan zeggen: fijn dat wel alles wordt geplaatst. In het artikel zelf doen dooddoeners als deze het paniekwerk: ‘Zo waren er nog meer schokkende veranderingen te zien.’ Wat dan? Waar zijn de bronnen hiervan?
Zonder al te veel uit te weiden: iets vergelijkbaars was in de ik eet suikervrij-cursus het geval. Meningen vermomd als feiten, bangmakerij (in dit geval voor suiker), en weinig nuance. Zonde!
Conclusie: is Ik eet suikervrij de moeite waard?
Nee, ik vind van niet, en wel om het volgende:
- De gebruikte informatie staat ook online;
- De gebruikte informatie is niet altijd correct en wordt zelden (nooit) gestaafd met legitieme onderzoeken;
- Ik ondersteun geen enkele cursus die bepaalde voedingsstoffen bant.
Producten van ikeetsuikervrij en voedzo.nl
Er zijn meer producten van de websites. Zo zijn er receptenboeken en suikervrije weekmenu’s. Een vriendin van mij kreeg twee boeken die op de website worden aangeboden en viel zo ongeveer van haar stoel. ‘Hoe kan ik hier een vriendelijke review over schrijven?’ vroeg ze mij. Het bleek doorspekt met valse aannames en ongefundeerde meningen.
Ik zou zo graag iets positiefs willen melden. Het is namelijk goed om mensen te helpen gezonder te eten. Het is logisch dat als je ergens tijd in steekt, je daar wat voor terug wilt (en je moet ook zelf kunnen leven). De e-books zien er vrolijk uit, de websites steken goed in elkaar en met 62.000 volgers op Facebook zijn er vast wel mensen die echt iets aan de artikelen hebben. Mijn grote angst is alleen dat er ook mensen zijn die informatie uit dergelijke cursussen zonder meer aannemen als feit, terwijl het in 99% van de gevallen om een mening of persoonlijke ervaring gaat.
Om toch positief te eindigen, drie redenen om wél de producten te kopen:
- Als je geen zin hebt om online recepten op te zoeken en alles gebundeld wilt hebben;
- Als je feit van ongefundeerde mening kunt onderscheiden en je het leuk vindt om tussen de onzin door wat wijzer te worden over suiker (waardevolle informatie is bijvoorbeeld dat suiker in heel veel producten zit en dat je ook suikervrij kunt koken – oeps, nu heb ik alle nuttige informatie al verklapt).
- Als je naar aanleiding van dit artikel je nieuwsgierigheid niet meer kunt bedwingen en eens hartelijk wilt lachen om meningen die als feiten worden gepresenteerd (zoek naar ‘uit onderzoek blijkt’ zonder vermelding van dat onderzoek – leuk om eens te turven!).
En tot slot: nadat ik op de website een vernietigend artikel las over ‘calorieën tellen is onzin’ blijkt dat voedzo ook genunanceerd hierover kan schrijven (overigens na dat eerste artikel compleet te hebben verwijderd): er is een nieuw artikel. Dit geeft voor mij aan dat de site en de mensen erachter de potentie hebben om te leren en te groeien. Hopelijk geldt dat ook voor feiten en (wetenschappelijk) onderzoek, en maken ze het duidelijker wanneer ze slechts hun mening presenteren. De toekomst zal het uitwijzen!
Als bonus: een stukje uit één van de suikervrij-blij-jippie-boeken:
“Suiker en eten vallen onder de vrouwelijke, voedende en scheppende energie. Zonder voeding is er geen leven mogelijk. Suiker verleidt en maakt alles mooier dan het is, een typische vrouwelijke eigenschap. Immers, in de natuur verleidt het vrouwtje over het algemeen het mannetje.”
I rest my case (en denk aan de pauw en alle andere dieren die het vrouwtje verleiden en zucht diep over zoveel onzinnigheden ‘wijsheden’ die als feiten worden gepresenteerd).
Wat vind jij van het niveau dergelijke online cursussen? Ken je er eentje die de moeite waard is?
Inge says
Ik maak me als voedingswetenschapper altijd zo kwaad om zulke websites… inderdaad ongefundeerd en ongenuanceerd dingen roepen die gewoon niet waar zijn.
Maresa says
Dank je voor je reactie!
Ja, echt jammer, terwijl je ook duidelijk kunt aangeven dat het je mening betreft – ervan uitgaan dat je iets weet zonder er ooit onderzoek naar te hebben gedaan kon vroeger minder kwaad dan in een tijdperk waarin iedereen makkelijk een professioneel uitziende website opzet. 😉