Kort antwoord: ja. En dat wist je waarschijnlijk al. Maar wat komt erbij kijken en is het de moeite waard? Ik besloot het te proberen en dan direct met een grote trampoline (3,66 meter). Gelukkig kreeg ik hulp, want echt zelf een trampoline ingraven is een gigantische klus...
Welke trampoline?
Ik bestelde bij TramoplineXL een Santa Trampoline die je half moest ingraven (geen reclamelink, ik heb gewoon online rondgekeken naar de beste prijs voor een trampoline van minimaal 3 meter). Zeker met het zelf een trampoline ingraven is dat handig, want ‘half ingraven’ scheelt je 15 centimeter graafwerk. Daarbij deed ik wat online onderzoek en lijkt het erop dat als er nog lucht onder je trampoline door kan komen, dit het springplezier vergroot. Ik gebruik die kennis vooral om goed te praten dat ik de trampoline niet helemaal wilde ingraven.
Wat heb je nodig om zelf een trampoline in te graven?
Ik dacht dat ik het met alleen een schep wel zou redden, maar dat bleek ietwat optimistisch. Daarom hier een lijst met items die je zeker kunt gebruiken.
- Handschoenen (geloof mij – blaren zijn niet fijn)
- Een tweede schep (en een tweede paar handen – in je eentje een trampoline ingraven is mogelijk, maar hulp is beter)
- Kruiwagen (om al het overtollige zand mee af te voeren)
- Een goed stel laarzen (op slippers wordt het niets)
Spoiler: zelf een trampoline ingraven kostte geen 7 dagen
Ja, we deden er uiteindelijk een dikke week over, maar dat komt omdat we niet elke dag konden graven. Als je twee volle dagen achter elkaar door kunt graven, dan red je het misschien ook.
In het begin kun je met 3-4 personen graven (hadden wij niet gedaan), richting het midden toe als het gat groter wordt, gaat dat niet meer. Je staat elkaar dan steeds in de weg. Je kunt dan met één persoon het midden uitgraven, de ander kan de buitenrand bijwerken. Het is dus eigenlijk een klus voor twee personen.
Dag 1 van zelf een trampoline ingraven
We begonnen met goede moed (ook wel frisse tegenzin) aan het graafproject. Al snel kwamen we erachter dat nieuwbouwgrond voornamelijk uit klei bestaat. Ik kan je vertellen dat hard graven in grote hompen klei geen pretje is. Na ongeveer 2,5 uur graven hadden we een klein begin. We zochten op hoe diep het moest worden. Toen we 75-100 centimeter lazen, besloten we te pauzeren.
Negatief: spierpijn. Overal. En flink.
Positief: gratis work-out. Echt, het is net boot camp, maar dan intensiever.
Dag 2 – het begint ergens op te lijken
Met opmeten van het diepste punt kwamen we nog niet op 75 centimeter, maar het leek al echt op een kuil. Dat was dus flink wat vooruitgang. De mazzel die we hadden qua grond is dat een ander deel van de tuin nog verhoogd moest worden. We hebben daar dus al het overtollige zand voor gebruikt. Je staat er nog van te kijken hoeveel kruiwagens vol je weghaalt (hint: we waren de tel kwijt na 50 en er gaat per keer 10 liter in).
Dag 3 – nu hebben we een zwembad
Helaas regende en waaide het flink. Na wat flauwe grappen á la ‘we zien er geen gat meer in’ – ‘hé maar ik zie juist wel een gat!’ doopten we de kuil om tot zwembad. Daarna werd het een waterbad voor onze nieuwe hedera’s die zich vol moesten zuigen met water. Kortom: op dag 3 gebeurde er weinig.
Dag 4, 5 en 6 – ons normale leven ging door
… en het bleef regenen. Daarbij stormde het. Windkracht 9 leek ons geen goed moment voor een paar uurtjes graven. Ik heb daarom de Hedera’s maar geplant (je moet toch wat).
Dag 7: het einde is in zicht
We haalden de kuil met een paar emmers bijna leeg. Het restant van het water schepten we samen met wat extra zand en klei eruit. Helaas ging het graven ondanks de regen niet veel makkelijker. We besloten te kijken of het gat nu diep genoeg was – tijd om de trampoline in elkaar te zetten.
De trampoline in elkaar zetten bleek binnen een half uur te doen. We probeerden hem voorzichtig uit en hamerden vervolgens de haringen nog wat steviger vast. Die kwamen daarna alsnog iets losser te zitten. In onze klei- en veengrond ging dat ook niet anders – maar de trampoline verzakte verder niet en bleef op zijn plaats. Wij keurden het goed.
Niet veel later keurde de hele buurt het goed. We stelden een timer-systeem in zodat de buurkinderen elk twee minuten springtijd kregen. Wijze les: onderschat nooit de aantrekkingskracht van een trampoline als je nog geen volledige schutting of haag hebt.
Conclusie: kun je zelf een trampoline ingraven?
Ja, en het is ook nog eens een goede work-out (lees: elke graafdag overal spierpijn). Heb je de pech van harde grond, dan ben je behoorlijk lang bezig. Daar staat tegenover dat je al snel 500 euro betaalt om een professional de trampoline te laten afgraven en opzetten. Heb je het ervoor over om dit geld uit te sparen, dan is de trampoline zelf afgraven een goede optie. Je bespaart gelijk een paar keer sportschool…
Beste tips op een rij:
- Doe dit klusje met zijn tweeën, niet alleen.
- Graaf ook naar de buitenkant toe diep genoeg, en niet alleen het middenstuk.
- Onthoud: met 150 kilo flink springen vereist een kuil van 75-100 cm (midden). Onder de 100 kilo zijn die laatste 25-50 centimeter er ‘voor de zekerheid’. In de praktijk graaf je trouwens al snel te diep – maar liever te diep dan te ondiep…
- Accepteer dat een hoes van de trampoline waait. Gebruik hem bij vorst. Zadel jezelf niet op met de plicht elke keer een hoes over de trampoline te trekken.
Zie jij het zitten, zelf een trampoline ingraven? Of heb je dit al gedaan? Deel je tips en ervaringen hieronder!
Vincent Rondwijk zegt
Ik ben zelf ook van plan om de trampoline van mijn kinderen in te graven, omdat dat een stuk veiliger is. Nu ben ik aan het onderzoeken hoe ik dit het beste kan doen. Wellicht kan ik iemand inhuren die een gat graaft met een graafmachine. Wellicht gaat dat sneller en gemakkelijker dan wanneer ik dit zelf doe.