Wij volwassenen maken zaken soms onnodig moeilijk. Waarom eten we bijvoorbeeld wel de pitjes van een druif (oké, ik niet, want dat vind ik vies, dus ik koop pitloze druiven), maar niet van een appel of een peer? Het kost veel moeite om een vrucht in partjes te snijden en dan op te eten – niets voor luie mensen dus. Laatst gaf ik daarom mijn dochter (1) een peer. Onderstaand hield ze na een kwartier over.
Ik ben blij te melden dat ik geen peren en appels meer hoef te schillen of snijden. Wassen, geven, klaar. Het leven kan zo simpel zijn.
Ter ondersteuning van mijn argument waarom-peren-en-appels-eten-ook-best-met-klokhuis-kan heb ik hier een filmpje:
Geef een reactie