SUP 2016

Als winterliefhebber is het voorjaar voor mij een uitdaging. Er komt warmte aan, en in hitte ren ik moeizaam. Wat doe je dan? Dan vind je een sport waar je ook ’s zomers blij van wordt! Ik deel graag met je hoe ik komende zomer het SUP-board ontdek.

Mijn eerste stap naar een SUP-zomer: een SUP-board kopen.

SUP’en: stand up paddling. Vrij vertaald sta je dus rechtop te peddelen. Hip Hollywood deed het een paar jaar terug massaal. In Nederland is de sport nog vrij uniek.

Hoe ik er zelf op kwam? Ik had bij watersporten de keuze uit onder andere kajakken, in een rubberbootje varen, (kite)surfen of wakeboarden. Kajakken en anderzins varen vielen af, want ik wilde geen zitsport (fietsen doe ik al veel). De laatste twee sporten kon ik alleen beoefenen op een meertje of in zee, en ik had er een kite voor nodig of een boot die me trok.

Ik wilde een sport die ik direct kon doen als ik daar zin in had. Hardlopen en fietsen vielen daar al onder. SUP’en ook, mits ik een board had. Er zijn bij mij namelijk genoeg sloten en meertjes in de buurt. Kortom: op naar SUP 2016!

De eerste keer

Jaren terug heb ik twee keer geSUP’t. De eerste keer was in Nederland, op een meertje. Ik vond het leuk, maar zag de prijzen van de boards en dat hield me tegen. In Canada ondernam ik een tweede poging. Ondanks het feit dat ik het heerlijk vond, dacht ik er niet aan om de sport echt te gaan beoefenen. Ik ging uiteindelijk hardlopen en SUP’en verdween van mijn lijstje – tot ik dit jaar opeens kriebels in mijn buik voelde als ik dacht aan mijn eigen SUP-board.

Ik kocht er dus één, gewoon op een vrijdag. Meteen de volgende dag pompte ik hem op (SPIERPIJN!) en ik vertrok naar de dichtstbijzijnde sloot. Met wind tegen en bukken voor bruggetjes haalde ik een schamele 4 kilometer per uur. Ik had nog wat te oefenen.

Reacties op SUP’en

Ik had verrassend veel spierpijn. Alhoewel ik veel sport, train je met SUP’en duidelijk andere (of méér) spieren. Ook viel het me tegen hoe snel ik ging. Toch was ik verkocht. Wat zo’n eerste keer SUP’en bovendien extra leuk maakte, waren de reacties. Naast en over de sloten liepen fiets- en voetpaden, en mensen bleven uitgebreid staan kijken toen ik voorbij kwam. Ik geef een paar reacties:

Man, kind achterop: ‘Kijk nou, dat wil ik ook! Zie je dat?’
Twee kinderen, tien jaar: ‘Is het water koud? Bent u nog nooit gevallen? Echt niet?’
Jongetje, jaar of dertien: ‘Dat doe je goed! Knap met die bruggetjes! Ben je nog nooit achterover geklapt? Echt niet?’
Meisjes, jaar of negen, vanaf de skatebaan: ‘Kijk, een surfster! Nee, geen surfster. Maar je snapt wat ik bedoel, toch? Met zo’n peddel.’
Man, kind in wandelwagen: ‘Kijk nou, daar gaat een mevrouw! Zo over het water. Wat een tocht!’ (hij volgde me hierna drie bruggen lang zodat zijn kind naar me kon zwaaien)

Mijn eerste blessure

Het is misschien te lezen aan de reacties hierboven: nee, ik ging niet te water. Gelukkig maar, want ik had ondanks adviezen van anderen geen wetsuit gekocht (staat nog op mijn lijstje). Wel liet ik het board een dagje in de woonkamer staan, omdat ik in het weekend een tweede keer wilde SUP’en. Toen ik enthousiast de woonkamer door rende (ik ren vaker dan ik loop, nu ik erover nadenk), hakte de vin van mijn board in mijn been.

opletten